კინომ ვიზუალური ენის სახით ნამდვილი მემკვიდრეობა მიიღო ფოტოგრაფიისაგან.
ყველაფერს
თავი,
რომ
დავანებოთ
თვითონ
გადაღების
ფიზიკური
პროცესი
ძალიან
გავს
ერთმანეთს.
თუმცა
ფოტოგრაფია
გამორჩეულია,
თითოეულ
ფოტოს შეუძლია
ამბის
გადმოცემა,
პროფესიონალ
ფოტოგრაფს
შეუძლია
ერთ
კადრში
ჩაატიოს მთელი
ფილმის
სცენარი.
ქვემოთ ჩამოთვლილი ექვსი ფოტოგრაფი, ისტორიის სხვადასხვა ეტაპზე მოღვაწეობს და ფოტოგრაფიის განსხვავებულ მიდგომებს იყენებს,
მათ
შორისაა
ქუჩის
ფოტოგრაფია,
სტუდიური
ფოტოგრაფია
თუ
ცნობილი
ადამიანების
პორტრეტები.
ყველა
მათგანს
აერთიანებს
შესაძლებლობა,
ერთი
კადრის
გარშემო
გააერთიანოს
მაყურებელი.
ამ ფოტოგრაფების ნამუშავრების ნახვით შეგიძლიათ
ჩაწვდეთ
მათ
დამოკიდებულებას,
კიდევ
უფრო
გაიღრმავოთ
ხედვა,
როგორც
რეჟისორმა.
ჰენრი
კარტიე-ბრესონი
(1908 – 2004)
ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი და ძლიერი გავლენის მქონე ფოტოგრაფი კაცობრიობის მანძილზე, ჰენრი კარტიე-ბრესონი იყო, რომელმაც ლეგენდარული სააგენტო მაგნუმი დაარსა და ცნობილია ტერმინით „გადამწყვეტი წამი“. მას მტკიცედ
სჯეროდა,
რომ
თითოეული
ადგილისა
თუ
მოვლენის
სრულყოფილად
გადაღება,
ერთ
კრიტიკულ
მომენტშია
შესაძლებელი
და
ფოტოგრაფის
მთელი
სამუშაო,
სწორედ
ამ
მომენტის
აღმოჩენაა.
ეს რჩევა, თითოეულ რეჟისორს შეუძლია გამოიყენოს, მან უნდა დაიჭიროს სწორედ გადამწყვეტი, გარდამტეხი მომენტები,
რათა
მოახერხოს
კადრზე
ემოციის
სრულყოფილად
აღბეჭდვა.
“კამერა უპირველესად
თითოეული ჩვენგანისათვის
საშუალებაა, იარაღი
და არა უბრალოდ მექანიკური
სათამაშო... ზოგჯერ,
ზედმეტად ბევრს
ფიქრობენ გადაღების
ტექნიკებზე და
ავიწყდებათ ხედვა.”
გრეგორი
ქრიუდსონი (1962-)
ძნელი არ არის გრეგორი ქრიუდსონი, ფილმის რეჟისორში აგერიოს. ის ფოტოების გადასაღებად ხშირად უზარმაზარ მოედნებს ირჩევს, ზოგჯერ სოფლის პეიზაჟებს, ზოგჯერ კი- ცალკე სამყაროს აწყობს გადასაღებად. მისი სცენები
კინო
განათებითაა
განათებული,
როგორიცაა
Arri HMI-ის.
საკუთარი
ოპერატორიც
კი
ჰყავს,
მაგრამ
მხოლოდ
მას
აქვს
უნიკალური
უნარი
აღმოაჩინოს
მისტკური,
ყველაზე
მიწიერ
საგნებში.
თუ მისმა ფოტოებმა მოგხიბლათ, აუცილებლად დაგაინტერესებთ სრულმეტრაჟიანი დოკუმენტური
ფილმი,
„ხანმოკლე
შეხვედრა“
გრეგორი
ქრიუდსონის
შესახებ,
რომელიც
2012 წელს
გამოვიდა:
“გამიზნულად ნამდვილად
არ ვქმნი
გათიშულ კადრებს
მუქ ტონებში,
ზოგჯერ ამას
გააზრებითაც კი
არ ვაკეთებ
სამუშაო პროცესში.
ყოველთვის მშვენიერებისა
და ოპტიმიზმის
გამოხატვა მწადია,
მინდა გადმოვცე
ის მარტოობისა
და უსუსურობის
გრძნობა, რომელიც
გვეუფლება გაუცხოვებასა
და განცალკავებაში,
მინდა ავსახო
თითოეულის შინაგანი
ძიება რაღაც
უკეთესისადმი“.
ჯორჯ ტაისი (1938)
ბევრი სხვა ფოტოგრაფისაგან განსხვავებით, ჯორჯ ტაისი
სულაც
არ
მოგზაურობს
სურათების
გადასაღებად
მსოფლიოს
გარშემო,
მისი
თითქმის
ყველა
ნამუშევარი
მშობლიურ
შტატში,
ნიუ
ჯერსიშია
გადაღებული.
მისი
განმასხვავებელი
ნიშანი,
საშუალო
ფენის
გარემოს
კადრებია,
ისინი
ერთდროულად
გამორჩეული
და
უნივერსალურია.
როგორც რეჟისორმა, შეგიძლია ტაისისაგან ისწავლოთ თქვენს ხელთ არსებული გადასაღები ლოკაციების მაქსიმალური გამოყენება, თითქოს ყოველდღიურ ბანალურ გარემოში იპოვო გამორჩეული სილამაზე.
“ფოტოგრაფია გვასწავლის
დავინახოთ, მისი
საშუალებით შეგვიძლია
დავინახოთ სწორედ
ის, რაც
გვინდა. როცა
სურათს ვიღებ,
თითქოს სურვილს
ვიფიქრებ. ყოველთვის
ვეძებ მშვენიერებას.“
უილიამ
ეგლსტონი (1939)
უილიამ ეგლსტონი ერთ-ერთი პირველი ფერადი ფოტოგრაფია, რომლის ნამუშვრები მუზეუმებში გამოიფინა. სწორედ მისი წყალობით, დამკვიდრდა ფერადი ფოტოები ხელოვნების ნიმუშებს შორის. ფერების მეშვეობით, ის გასაოცარ სურათებს ქმნის, მოსაწყენ ხედებს მაგიურად გარდაქმნის.
მისი ფოტოგრაფიის შესწავლა დაგეხმარებათ, გადმოსცეთ საკუთარი
კინო
ისტორია,
ფერებითა
და
თითქოს
უმნიშვნელო
დეტალებით.
“მსიამოვნების ჩემი
ნამუშევრების წარმოჩენა,
როგორც მუსიკის
ნაკადის. ალბათ,
სწორედ ამიტომ
მირჩევნია დიდი
ჯგუფთან ვიმუშაო,
ვიდრე ერთი
ნივთი გადავიღო“
ჯეფ ვოლი (1946)
მისი სცენები ნამდვილად ღრმაა, ხშრად მიმიკური და კლასიკურ ხელოვნების ნიმუშებს მოგვაგონებს. მისი ფოტოები
არამხოლოდ
ლამაზია,
არამედ
ინსპირაციაც
კი
შეიძლება
გახდეს
ახალგაზრდა
რეჟისორებისათვის,
რომლებიც
მოდელს
იღებენ
ხელოვნების
სხვა
ჟანრებიდან
და
სახეებიდან.
მაგ:
მისი
ყველაზე
ცნობილი
ნამუშევარი
სურათი
ქალისთვის,
შთაგონებული
კლასიკური
მონეს
ნახატით.
როგორ
შეიძლება
სხვადასხვა
გავლენები
შეინარჩუნო
თან
შექმნა
რაიმე
ორიგინალური?
“ერთი პარადოქსი
აღმოვაჩინე, რაც
უფრო იყენებ
კომპიუტერს სურათის
დამუშავებისას, მით
უფრო „ხელნაკეთი“
გამოდის ის.“
ენი ლებოვიცი
ენი ლებოვიცი, ხელოვნების სკოლაში შევიდა, სანამ როლინგ სტოუნზის ტურის ფოტოგრაფი გახდებოდა. ეს გახდა დასაწყისი მისი კარიერისა, რომელიც ცნობილი ადამიანების გადაღბით გაგრძელდა. ყველაზე მეტად ცნობილია როლინგ სტოუნზის ქავერის ფოტოთი, იოკო ონოსა და ჯონ ლენონის სურათით, რომელიც მისი მკველელობის დღესაა გადაღებული. მისი ყოველი ფოტო სახელმძღვანელო შეიძლება გახდეს,
თუ
როგორ
არის
შესაძლებელი
მაკიაჟითა
და
კოსტუმით
პერსონაჟის
ხასიათის
გადმოცემა.
“შედეგს, რომელსაც
ფოტოზე ხედავთ,
მხოლოდ იმით
მივაღწიე, რომ
არ შემეშინდა,
ეს ადამიანები
შემყვარებოდა.“
0 comments:
Post a Comment